Jaarverslag 2023: Burgerperspectief: een manier van doen

Bestaande wetten en regels bieden de overheid genoeg ruimte om burgers goed te helpen. Toch lost de overheid problemen in de praktijk vaak op met meer regels, wetten en ingewikkelde processen. Terwijl de meeste problemen van burgers hier helemaal niet mee voorkomen of opgelost worden. Burgers zijn geholpen met veranderingen in het gedrag van de overheid, niet met nog meer systemen. Dat schrijven de Nationale ombudsman, Kinderombudsman en Veteranenombudsman in hun jaarverslag over 2023 met de titel ‘Burgerperspectief: een manier van doen'.

Nationale ombudsman Reinier van Zutphen: “Het duurde afgelopen jaar gemiddeld 420 dagen voor een wet om behandeld te worden in het parlement. En dan rekenen we de voorbereidingstijd niet eens mee. Dat is kostbare tijd voor burgers die een snellere oplossing nodig hebben. Juist nu veel gesproken wordt over het verbeteren van de relatie tussen burgers en de overheid, wordt het tijd dat burgers die verbeteringen daadwerkelijk gaan merken en zien.”

De Nationale ombudsman, de Kinderombudsman en de Veteranenombudsman zijn er om burgers, onder wie kinderen en veteranen, te helpen als het misgaat. Meer dan 22.000 keer namen burgers, kinderen en veteranen het afgelopen jaar contact met ons op. De ombudsmannen keken hierbij of de overheidsinstanties het burgerperspectief centraal stellen en of mens-kinderrechten worden nageleefd.

Persoonlijk contact

De overheid handelt nog te weinig vanuit de vraag: wat is een behoorlijke manier van doen? Terwijl het antwoord vaak eenvoudig is: persoonlijk contact en luisteren naar de behoeften van burgers en kinderen. Het is een plicht van de overheid om burgers zelf op te zoeken. Om te luisteren. En dan te doen wat nodig is.

Overheid is hardleers

“Overheidsinstanties maken te weinig gebruik van de kennis en ervaring die in eerdere hersteltrajecten is opgedaan.” Dit bleek uit onderzoek van de ombudsman naar situaties waarin burgers de dupe werden, en waarbij de overheid ondersteunde in het herstel. Een voorbeeld waarin de overheid hardleers blijkt, is het teveel willen sturen op financiële verantwoording en controle. Zoals het herstel van de Kinderopvangtoeslagaffaire. “Het proces wordt vervolgens traag en ingewikkeld, terwijl burgers juist een duidelijke, eenvoudige en snelle afwikkeling willen.”

Denken in problemen in plaats van mogelijkheden

“De overheid denkt in problemen in plaats van in mogelijkheden. Zo houdt ze zelf broodnodige veranderingen in de eigen dienstverlening tegen.” Hiermee verschuilt de overheid zich achter belemmeringen die er eigenlijk niet zijn. Een voorbeeld is dat contact met burgers alleen via de formele weg kan. “Het lijkt alsof het antwoorden volgens het systeem, de overheid meer zekerheid biedt dan serieus in gesprek te gaan met burgers, op zoek naar een passende oplossing.”

Een nieuwe aanpassing, een nieuw probleem

Het doorvoeren van veranderingen in bestaande systemen blijkt al jaren een giftige paradox, aldus de ombudsmannen. Dat zien we bijvoorbeeld bij veranderingen in de jeugdzorg. Elke aanpassing om eerdere problemen op te lossen, zorgt weer voor nieuwe problemen én nieuwe aanpassingen. Ondertussen blijven de oude problemen bestaan en wordt de zorg complexer en duurder. Kinderen en jongeren worden in de tussentijd nog altijd niet goed geholpen.

Reinier van Zutphen: “Het is nú nodig om te zorgen dat burgers en komende generaties burgers het vertrouwen in de overheid terug krijgen. Er zijn genoeg mogelijkheden. En we weten en zien dat praktische veranderingen helpen. In onze gesprekken met burgers, kinderen en veteranen hebben we keer op keer geleerd dat het begint met luisteren. Het kan wél.”