Zomerblog

Allereerst, een fijne zomer gewenst!

Omdat we nu in de zomervakantie periode zitten leek het mij leuk om als professional een mooi moment van mijn begeleiding te delen. Heden ondersteun ik mensen met praktische, vooral financiële vragen. Af en toe merk ik aan mezelf dat ik tijdens de begeleiding geraakt wordt door bewoners die voor mij zitten. Voor mij zijn deze momenten goede voorbeelden van hoe mooi het werken met mensen kan zijn.

Voor mij zit, hoe ik hem nu noem, meneer X. We hebben een intakegesprek. Meneer heeft praktische, financiële ondersteuning nodig. Gedurende de intake zie ik aan meneer, dat de informatie die ik deel en vragen die ik stel, wat snel gaan. Toch zie ik dat meneer zijn uiterste best doet. Meneer kijkt mij soms vragend aan en wanneer ik dat zie herhaal ik rustig wat ik heb gezegd. Na een half uur kennis te hebben gemaakt loggen wij samen in op de computer. Wanneer wij een wachtwoord nodig hebben pakt meneer zijn administratiemap erbij er laat mij vol trots zijn gebruikersnaam en wachtwoord zien. Ik voer de gegevens in. Terwijl ik dat doe ik hoor dat meneer zacht vraagt: “Sorry, mag ik wat vragen, zou u de inloggegevens groter kunnen maken en kunnen printen, sorry hoor, echt sorry.”

Dit was het eerste moment gedurende de intake dat ik echt geraakt werd. Ik kijk meneer aan en geef aan dat we dat meteen gaan regelen. Gedurende de intake komen er meer van dit soort vragen. Waarna meneer steeds sorry zegt. Elke keer geef ik aan dat sorry zeggen niet nodig is en dat het juist heel goed is dat meneer de vragen stelt en ik het fijn vind, dat ik hem kan helpen. Aan het einde van de intake kwam de vraag die mij als professional het meeste raakte. Meneer vroeg mij hoe hij mij kon noemen. De vraag was of ik ‘Tina’ fijner vond of ‘mevrouw’. Waarna meneer zijn vraag uitlegde. “Ik wil u niet beledigen, ik heb ervaren dat dit voor sommige mensen belangrijk is”. Ik kijk meneer aan en weet even niet wat ik moet zeggen. Na even nadenken geef ik aan dat het mij niet uitmaakt en dat ‘Tina’ helemaal goed is. Meneer lacht en zegt: “Is helemaal goed, Tina”. De intake eindigde met een hoop bedankjes.

Na de intake merkte ik dat ik tevreden terugdacht aan dit eerste contact. Ik hoop, dat andere professionals dit soms ook ervaren. Want dat is toch het fijne aan dit werk!

Tot de volgende maand, met hopelijk een nieuw mooi moment.

Tina Akkerhuis